Newari avond

Een newari avond...

In Nepal wonen een heleboel volken door elkaar heen en in Bhaktapur woont voornamelijk het newari-volk. ze hebben een eigen taal en cultuur.
Op zaterdagavond, toen ik van het dakterras van het guesthouse kwam, stond het zoontje van Cham (de eigenaar) te praten met rik(die van het restaurantje)
Hij was Rik aan het uitnodigen voor een diner-party bij hun thuis. En vervolgens werd ik ook uitgenodigd. Ik had nog geen idee, dat dit erg bijzonder was...
Om 6 uur verschenen rik en ik bij de ingang van de woning van CHam. Dit betekent een deurtje, half zo klein als wij, en via allerlei trappetjes kwam je op de derde verdieping, waar gewoond wordt. Het huis verkeerd nog in originele staat, wat dus betekent dat het nog net zoals het in 1700/1800 gebouwd werd er nu ook uitziet. Er staan geen meubels en midden in de woonkamer wordt gekookt. We mochten gaan zitten op rieten matten langs de zijkant, van de muur. Ik zat onder de vellen van enkele dierenhuiden.
Langzaam aan kwamen de andere gasten binnendruppelen…maar dat waren alleen mannen. In de Nepali/Newari (en trouwens over de halve wereld) brengen mannen en vrouwen niet samen in gezelschap door. De vrouwen van de familie waren er wel, maar zorgen voor het eten en de drankjes, voor het opruimen en zitten samengeklit in een hoekje. Dat ik hier als vrouw tussen kon zitten was eigenlijk wonderlijk en zeer uitzonderlijk.
De maaltijd starte met een onbestendig vleeshapje, dat ik netjes doorgeschoven heb naar Rik. Daarna kwamen er verschillende groentes, die je in zout of chillipeper doopt. Gevolgd door echte originele “ dal Bahd” en alles dus ook etend met je rechterhand. Het vlees dat steeds langskwam heb ik netjes voor bedankt, want dat durfe ik niet aan. Met gebakken groente kan niet zoveel mis gaan. Het toetje was de beroemde curd van Bhaktapur (super lekkere yoghurt van de buffel)
Het alles ging gepaard met een dossis wiskey gemengd met sparood, maar dat heb ik bij wijze van uitzondering maar met mate gedronken…ik dacht laat ik deze bijzondere gelegenheid nu niet verpesten met slecht gedrag. Kortom een echte Newari-avond, bij de bevolking thuis, dat zijn dan weer de leuke dingen van een langer verblijf in een vreemd land…