even wat reisfeiten op een rijtje...

Na 5 weken reizen kom je toch tot de volgende reisfeiten:

In totaal bijna 4000km afgelegd (In India 2700 in een ambassador en in Tibet bijna 1300km in een 4wheel Jeep) dit overigens zonder de vluchten.

Van het begin tot aan het einde bestond de reis uit 9 vluchten! Het grootste vliegtuig kon 600 man vervoeren, het kleinste maximaal 30...Alle vluchten waren op tijd!

Ik heb 5 keer de Mount Everest gezien (2 keer uit de lucht en 3 keer vanaf aarde)

Behalve in India, heb ik elke dag de Himalaya gezien!

De 3 heiligste meren van de wereld zijn bezocht (Hindoe meer in Pushkar,Boeddhameren in Tibet: namtso-lake en yamdroktso)

De heiligste rivier op aarde is bevaren (de Ganges in Varanasi) en het water ook aangeraakt...

Het hoogste punt dat we moesten overbruggen was 5319 meter

Verder nog 7 andere passen boven de 4000 meter...

2 keer gezegend door een heilige: een brahmapriester in Pushkar en een lama van de Panchenlama in Shigatse.

6 monumenten/bezienswaardigheden gezien die op de werelderfgoedlijst staan (Agrafort, Fatehpur Sikri, Taj Mahal, Qutb Minar, Potala Pleis, kathmanduvallei) en 1 wereldwonder (Taj Mahal) das gemiddeld meer dan 1 per week!

In totaal 7 forten en paleizen van de Maharadja's, 7 boeddhistische klooster met haar Lama's, de unieke Hindoe Brahmatempel in Puskar, de moslim graftombe in Agra, 1 katholieke kerk in India, kortom alle geloven waren vertegenwoordigd!

1 echte water-begrafenis gezien in Tibet

meerdere lijkverbrandingen in Varanasi en 1 in Bhaktapur

wildlife: In India een blue antilope, in Tibet: yaks, tibetaanse antilopen, rondvliegende arenden, helaas geen wolf of ander spannend wild.

Miljoenen Indiers met roepietekens in hun ogen, duizenden, getekent door het ruwe verleden, Tibetanen en duizenden goedlachse Nepalezen.

3000 foto's (zucht) en vele fimpjes...

en zo kan ik nog wel even doorgaan...

Last but not least

Afdalend van grote hoogte in Tibet naar de grens met Nepal, val je letterlijk over de weg de diepte in! Wat een spectaculaire afdaling is dat zeg! Nu is het ook duidelijk waarom we de hele Tibet-tour in een 4wheel-Jeep rijden: de laatste kilometers van de friendship-highway zijn nog niet af en dat betekent: modder, zand, kuilen, gaten en soms bijna geen weg...en das met een jeep toch wel iets makkelijker te berijden, dan met een tibetaans busje...

Door groene dalen, met waanzinnige kloven en mooie watervallen dalen we af naar Zhangmu, de grensplaats tussen Nepal en Tibet. Nog 1 laatste nacht in Tibet, in een luxe hotel, gaan we de volgende dag de grens over. Van alle beloofde strenge controles (alle boeken die bladzijde voor bladzijde zouden worden gecontroleerd op afbeeldingen van de Dalai Lama) komt niets, we mogen zo doorlopen! Dus samen met mijn lonely Planet kan ik zo het land weer uitlopen (dit boek is verboden, maar op de heen weg ook geen controle, dus ik heb het lekker nog)

Even wat Tibetaanse feiten op een rij:
een Tibetaan drinkt 40 koppen yakboter thee per dag (jakkes...)
Tibet ligt zo hoog, dat het de meeste zonuren per dag heeft wereldwijd...vandaar dat het er zo lekker warm was overdag...
Alle Tibetanen haten de chinezen...wat je ze niet kwalijk kan nemen!
Een tibetaan eet het liefst tsampa: een soort meel, dat ze mengen met water of yakboterthee en dan toch balletjes kneden...brrrr...
Tibetanen houden van de Dalai Lama (die heiligste meneer) alsof het hun vader is!
en de rest ben ik even vergeten, maar ik had er nog meer...

Na een supermooie rit door de Nepaleze bergen (Nepal blijft toch gewoon het mooiste van allemaal!) komen we weer aan in Bhaktapur! Er is toch niets fijner als thuiskomen...

De laatste dagen breng ik vooral door met mijn Nepaleze vrienden, Rick en op school. Alle nederlandse leerlingen hebben een prachtig antwoord op hun brief gekregen, soms wel meer dan 1...de Nepaleze kids waren enthousiast bezig geweest! Super!

Iedereen was blij dat we er weer waren en triest omdat het afscheid nu wel erg dichtbij kwam! Van mijn Nepaleze vriendinnetje Samma kreeg ik mooie armbanden, die 's middags wel omgingen, maar 's avonds niet meer af...grrr...eentje heb ik op het vliegveld kapot laten knippen, omdat er ijzer in zit en dan krijg je in Londen gezeur met het piepen van de securitypoortjes...pas in Londen hoor, want in Kathmandu en Delhi checken ze op een heel andere manier je bagage en body...

Toch nog vergezeld met veel souverniers verlaat ik vrijdagmorgen in alle vroegte mijn geliefde Nepal! Na 4 bagagechecks (!!!waarvan 3 keer dezelfde) mocht je eindelijk het vliegtuig in! De vluchten verliepen prima en na een lange reis, zit ik nu met al mijn troep om me heen weer lekker thuis. Er is soms niets fijner dan thuiskomen...hopelijk is het maar voor even en vlieg ik snel weer uit!

Liefs vanuit het regenachtige Haarlem...zucht...