De eerste dagen

Dag allemaal! Of eigenlijk moet ik beginnen met: NAMASTE...want dat wordt hier de hele dag te pas en te onpas geroepen, met je handen gevouwen voor je borst natuurlijk!

Maar om even bij het begin te beginnen: Ik ben er weer...haha, in Nepal dan!
De vlucht zaterdag verliep wonderbaarlijk op tijd, iets wat in Azie toch niet altijd normaal is. Eenmaal aangekomen op het vliegveld in Kathmandu, nog even het visum regelen om het land binnen te komen en toen stond daar Rick met Uzzol...een warmer welkom kun je niet verwachten! Heerlijk om na 1,5 half jaar de vertrouwde mensen in Nepal te zien!

De taxi stond dus al klaar en de rit naar Bhaktapur kon beginnen. Gelukkig is er in de tussentijd in Nepal weinig veranderd. De wegen zijn nog slechter geworden, de gaten nog groter, de taxi's nog beroerder en overal nog evenveel mensen. Er zijn 2 dingen wel veranderd: mijn vertrouwde internetcafe is verdwenen, daar wordt nu een hotel gebouwd en ik kan gewoon smsen...das toch wel lekker voor 50 eurocent per sms...maar ontvangen is gratis, dus kom maar op met de smsbombardementen...:)

Verder heeft Rick het restaurant verkocht en nu een andere thuishaven gevonden, dat is minder gezellig dan de oude stek, maar de lol is even groot!

De eerste dag was er gelijk een programma. De school van Urmilla, waar we vorig jaar geld voor hadden ingezameld hadden een dag met allemaal workshops voor de vrouwen, waar ze leerden over gezondheid, aids, tbc en ze leerden breien. Deze werden gegeven door Australiers, dus voor Urmila was het vanzelfsprekend dat wij daar ook zouden komen, want tenslotte moest ik toch echt komen kijken hoe het nu met de school ging.
tijdens een echte newari-lunch even met haar gepraat en gelukkig gaat het goed met haar en haar school. Hierover later meer!

De volgende dag wezen kijken bij de andere school naar de WC's....want ja, daar wacht iedereen op: hoe zijn de wc's??? NOu 1 ding is duidelijk: het wc gebouw is heel mooi, met een aparte ruimte voor jongens en meisjes, in vrolijke kleuren (foto's volgen later). Maar het is ook duidelijk dat de Nepalen nog best een paar extra lessen verzorging mogen krijgen, want jezus wat waren die wc's smerig! Schoonmaken hoort duidelijk niet bij de dagelijkse corvee...dat is iets wat ook niet veranderd is: de gore wc's...en alle geuren...de eerste dag echt wel even schakelen, alles wat je neus, je oren en bij je ogen binnenkomt..het is soms te veel!

Daarna nog een mooie wandeling gemaakt vanuit Changu Narayan, het oudste tempelcomplex van Nepal.

De volgende dag de hele dag naar Kathmandu, naar het reisburo om het een en ander te regelen en verder een beetje door de stad gebanjerd...veel konden we ook niet doen, want het was echt heel slecht weer...het lijkt wel regenseizoen, zo slecht! Maar ondertussen wel warm...dus om maar traditioneel te eindigen:
nog geen Himalaya gezien, te veel wolken en te veel regendruppels...

De volgende verhalen komen uit Delhi en India, want na 4 dagen Nepal, maak ik eerst een rondreis door Noord-India, daarna wat meer tijd voor Nepal.
Ik hoop dat het bij iedereen verder goed gaat, ik vermaak me hier in iedergeval prima en in Delhi is het echt 30 graden en zonnig, dus daar doen ze nog niet aan klimaatverandering...

Liefs Hanneke